پیر مغان

 

نفس باد صبا مشک فشان خواهد شد

عالم پیر دگرباره جوان خواهد شد

 

ارغوان جام عقیقی بسمن خواهد داد

چشم نرگس بشقایق نگران خواهد شد

 

این تطاول که کشید از غم هجران بلبل

تا سرا پرده گل نعره زنان خواهد شد

 

گر زمسجد به بخرابات شدم خرد مگیر

مجلس وعظ دراز است و زمان خواهد شد

 

ایدل ار عشرت امروز به فردا فکنی

مایه نقد بقا را که ضمان خواهد شد

 

ماه شعبان منه از دست قدح کاین خورشید

از نظر تا شب عید رمضان خواهد شد

 

گل عزیز است غنیمت شمریدش صحبت

که بباغ آمد از این راه و از آن خواهد شد

 

مطربا مجلس انس است غزلخوان و سرود

چند گویی که چنین رفت و چنان خواهد شد

 

حافظ از بهر تو آمد سوی اقلیم وجود

قدمی نه به وداعش که روان خواهد شد

 

حضرت حافظ

فـ ـروغ

هزار جامه ی معنا که من براندازم

به قامتی که تو داری صغیر می آید

خیال کعبه چنان می دواندم به نشاط

که خار های مغیلان حریر می آید

صبا به لطف بگو آن غزال رعنا را

که سر به کوه و بیابان تو داده ای ما را

سعدی علیه الرحمه

تقدیــ ـم به فـ ـروغ