بازگشت به خویشتن

 

ما بر می گردیم

استاد جلیل شهناز

 

تک تک هنرمندان سرزمین عشق و هنر در می گذرند از این دنیای فانی

و ما فقط خبر مرگشان را از یکی دو اخبار می شنویم

این تمام احترامی است که به طلایه داران اصل و نسبمان قائلیم

تحسین برانگیز است

تن آدمی شریف است به جان آدمیت   نه همین لباس زیباست نشان آدمیت

خداوند استاد جلیل شهناز را مورد رحمت واسعه خود قرار دهد

زندگی من

 

یک دوربین عکاسی، یک پلیر، یک لپ تاپ، یک قلم، یک کاغذ، یک هوا، یک کویر، یک طبیعت، یک کوه، یک درخت، یک آسمان، یک ماه، یک افق، یک ترنم، یک ذهن، یک احساس، یک خدا، و گاهی بی خدایی، این زندگی من است

این ها را که از من بگیری زندگی مرا از من نگرفته ای

بلکه مجبورم کرده ای تا طریقه ی زندگی دیگری را برای خود برگزینم

و این یعنی نزندگی، این جاست که "فرهنگ نچیست" به جای فرهنگ چیست معنا پیدا می کند

امین.م 1392

پیر مغان

 

نفس باد صبا مشک فشان خواهد شد

عالم پیر دگرباره جوان خواهد شد

 

ارغوان جام عقیقی بسمن خواهد داد

چشم نرگس بشقایق نگران خواهد شد

 

این تطاول که کشید از غم هجران بلبل

تا سرا پرده گل نعره زنان خواهد شد

 

گر زمسجد به بخرابات شدم خرد مگیر

مجلس وعظ دراز است و زمان خواهد شد

 

ایدل ار عشرت امروز به فردا فکنی

مایه نقد بقا را که ضمان خواهد شد

 

ماه شعبان منه از دست قدح کاین خورشید

از نظر تا شب عید رمضان خواهد شد

 

گل عزیز است غنیمت شمریدش صحبت

که بباغ آمد از این راه و از آن خواهد شد

 

مطربا مجلس انس است غزلخوان و سرود

چند گویی که چنین رفت و چنان خواهد شد

 

حافظ از بهر تو آمد سوی اقلیم وجود

قدمی نه به وداعش که روان خواهد شد

 

حضرت حافظ

خوشا

 

خوشا آن تخم دارانی که دل دارند، وگرنه تخم را هر دگه ای دارد

خوشا آن تخمدارانی که دل دارند و احساسی، که تخم و دل نمی سازند

خوشا آن تخم دارانی که دل دارند و احساسی که می جوشد، وگرنه آب در مرداب می گندد

خوشا احساس جوشانی که می جنگد چه گر مغلوب گر غالب

اینور و شاید اونور

 

این روزها "مخ" های ایرانی سوت می کشد مثل"زودپز"

ای ایرانی که خاکت سرچشمه ی هنر است "کجایی؟ کم پیدایی"

خداوند استاد همایون خرم رو مورد رحمت خود قرار دهند

او کسی بود که در سکوت به دنیا آمد

با شور زیست

و در سکوت نیز دار فانی را وداع گفت

مربوط است به 91 و اینورو شاید اونورش

این روزها

این روز ها مرگ من است
این روز ها من در منی مرده تنفس می کند
آنکه من هستم میان قبرهای مرده ی محدود ذهن یک کلاغ آواز می خواند

ایستاده شاشی

حکایت جالبی است ذهن تو سَمبَل می کند دست من می چرخد کاغذ سیاه می شود،
آن روز ها که مگس ها تار می زدند و قاب های عکس سبیل داشتند و زنها حسرت ایستاده شاشیدن
و سهراب هنوز زاییده نشده بود
و کسی فکر نمی کرد من و تو گره بخوریم
شاید هنوز فردا نشده بود
"مذاکره من و ع.ق"
امین.م زمستان 91

آمار

 

آشفتگی ناشی از تو

انقلاب دیکتاتور مآبانه ای است در من

که نه عقلم کوتاه می آید و نه دلم

یک پارادوکس ساکن

که هزار مثبت است و همان آن هزار منفی

که اگر بر خودش تطبیق شود به صفر تقارن می رسد

این ها فشار مغز خواب آلودی است که پیچ هایش شل شده و ناتلنگی می کند

می دانم که یک "که" اضافه است

و تو نیز می دانی که خوشم از آمار نمی آید

و حتی نخواهد آمد هم

ولی گاهی مجبوری با آمار شعر بگویی

سیاسی برداشت کنی

غافل از ادبیاتی که گم شد

در من و ..... شعرهایم

 

برداشت آزاد

امین.م زمستان91

جوجه

گذشت
آن ایام
که آخر پاییز
جوجه ها را می شمردند
حساب ها نادرست است
وقتی دیگر باید
بعضی جوجه ها را چند بار بشماری تا قانع شوند
و بعضیدوست ندارند در آرای هر جوجه ای باشند
آنها شخصیت برداشته اند برای خودشان
یک دانه کرسی و یک مجمع کاچی و
چند عدد پدر بزرگ و مادر بزرگ و همه یادش بخیر
یادش بخیـ ـر